اگر با دقت بیشتری به محیط پیرامون خود بنگریم، خود را غرق

در دریایی از عناصر و طرحهایی خواهیم دید که محیطمان را زیبا و

خوشایند و یا زشت و ملال آور کرده اند. فرایند ترکیب عناصر در کنار

هم، یک فرایند کاملا علمی و آکادم یک است که در گویش متداول آنرا

گرافیکی می نامیم.

گرافیک علم ترکیب عناصر هنری است و کسی که این علم را

آموخته و پیاده کند گرافیست می خوانند. کی گرافیست علاوه بر داشتن

تحصیلات دانشگاهی مرتبط، بایستی دارای ذوق و سلیقه هنری بوده تا

بتواند آثار بدیع تری خلق نماید.

اما وی لزوما نیازمند تسلط بر نرم افزارهای گرافیکی نیست و برای

پیاده سازی آثار خود، توان دیگر هنرمندان را به کار خواهد گرفت، کما

اینکه تسلط و آگاهی وی بر نرم افزارهای گرافیکی م یتواند به عنوان

پارامتری مهم و موثر در خلق آثار قوی باشد.

با شیوع گسترده کامپیوتر و نرم افزارهای گرافیکی در سطح عمومی

جامعه، به تازگی شاهد هستیم افرادی تنها به صرف تسلط بر نرم

افزارهای گرافیکی چون فتوشاپ خود را گرافیست معرفی کرده و با

تشکیل انجمنها و فرومها، با ترجمه و تالیف چند مقاله آموزشی به

فعالیتهای آموزشی و هنری می پردازند.

متاسفانه باورهای عمومی از تمایز جایگاه گرافیست و فتوشاپیست

عاجز بوده و همین مورد باعث خدشه بر علم گرافیک شده است. شاید

فعالیتهای آموزشی فتوشاپیستها باعث بالا رفتن سطح علمی و عملی

افراد شود لیک به دلیل عدم آشنایی آنان از علوم پایه و اساسی نظیر

رنگ شناسی ، نهایتا شاهد بالا رفتن کمیت و پا یین آمدن کیفیت آثار

هنری بود هایم.

امید است با بالارفتن درک جامعه از این مسئله، علم گرافیک جایگاه

واقعی خود را در جامعه بازیابد.